یا صاحب الزمان لیت شعری این استقرت بک النوی

لیت شعری . . . . .

آقای خوبی ها کجایی ؟

ماه من . . . . ای کاش می دیدم تو را . . . ای کاش

آقای من . . . مغموم و دلتنگم . . . بیا ... آقا کجایی ؟

دیگر این دنیا مکان زندگانی نیست ! بی تو بی نور است !

بی تو تاریک است !